لیزر نوری تك رنگ و تك طول موج است. در لیزر موهای زائد عمدتا نور لیزر در رنگدانه ملانینی كه در موها به وفور یافت می شود، جذب شده و سبب تخریب سلولهای سازنده مو میشود و به همین دلیل است كه هرقدر مو ضخیمتر و مشكی تر باشد ،ملانین بیشتری دارد که نور لیزر را بهتر جذب كرده و راحتتر از بین می رود. در عین حال چون ملانین در خود پوست هم وجود دارد هرچه مقدار آن كمتر باشد، یعنی بیمار سفیدتر باشد، انرژی كمتری در پوست جذب شده و احتمال سوختگی ناشی از لیزر مو كمتر می شود.
کدام بیماران برای لیزر موهای زائد مناسب تر هستند؟
بیمار ایده آل، بیماری است كه پوستی روشن اما مویی مشكی و ضخیم داشته باشد. انتظاراتش واقع گرایانه بوده و اختلال هورمونی نداشته باشد. هرچند كه با پیشرفت هایی كه در زمینه لیزر و روشهای سرد كردن پوست به وجود آمده است بیمارانی كه پوستهای تیره تر دارند را هم می توان به شكل موثری درمان كرد. در مورد موهای بلوند، سفید یا قرمز كاهش دائمی موهای زائد غیرممكن است.
اگرچه رشد این موها را می توان با انجام لیزر گاه تا 3 ماه هم به تاخیر انداخت اما معمولا با همان تعداد و ضخامت و رنگ قبل مجددا رشد می كنند، بنابراین این افراد درصورت تمایل می توانند با انجام لیزر هر 3 ماه، رشد موهایشان را تنها کنترل کنند.
چه مراحل و بررسی هایی قبل از انجام لیزر باید صورت بپذیرد؟
ابتدا در مورد انجام لیزرهای قبلی، دفعات آنها و نتایج آنها صحبت می شود:
وجود اختلالات هورمونی و علائمی كه به نفع آنها وجود دارد (مثل نامنظمی سيكل قاعدگي، ریزش موی سر، جوشهای مكرر صورت و سابقه نازایی): از آنجا كه اختلالات هورمونی در بسیاری از بیماران پرمو دیده می شود حتما بیمار باید از این جهت بررسی شود و گرنه درمان با لیزر تاثیر نداشته و به درازا خواهد كشید.
مصرف بعضی داروها كه میتوانند منجر به رویش موهای زائد شوند : كورتونها، هورمونها و مینوكسیدیل این داروها باعث رشد موهای زائد می شوند. در این بیماران لیزر اثر مناسب را نخواهد داشت.
وجود بعضی بیماریها مثل پسوریازیس، لیكن پلان، ویتلیگو (برص): در این بیماران احتمال پیدایش ضایعات در محل لیزر وجود دارد.
سابقه اسكار هیپرتروفیك یا كلوئید (گوشت اضافه محل عمل): انجام لیزر در این بیماران احتمال دارد ،سبب ایجاد اسكار هیپرتروفیك شود و بهتر است انجام نگیرد.
سابقه تبخال مكرر: در این بیماران از 24 ساعت قبل تا یك هفته بعد از لیزر باید داروهای ضدتبخال مثل آسایكلوویر استفاده شود.
سابقه عفونت فعال مثل جوشهای چركی: در صورتی كه بیمار جوش چركی یا هر كانون عفونی دیگری در محل لیزر مو داشته باشد باید تا زمان درمان آن عفونت لیزر به تعویق بيفتد.
برنزه بودن(tanning): به هر روشی كه فرد باعث برنزه شدن پوست خود شده باشد، اعم از آفتاب گرفتن یا سولاریم، احتمال سوختگی پوست و ایجاد لك به دنبال ليزر بسیار زیاد است. در این بیماران بهتر است درمان تا زمان از بین رفتن رنگ به تعویق بیفتد و در این مدت بیمار از تركیبات ضدلك و ضدآفتاب استفاده كند.
وجود تاتو یا خال یا كك و مك در محل لیزر: از آنجا كه انجام لیزر مو می تواند باعث كمرنگ شدن این ضایعات شود باید از قبل به بیمار در مورد این مسئله تذكر داد.
مصرف ایزوترتینویین (نوعی تركیب vita مثل راكوتان كه برای درمان جوشهای مقاوم به كار میرود): اگر بیمار از این دارو استفاده می كند چون باعث حساس شدن شدید پوست به نور لیزر و افزایش احتمال سوختگی و اسكار و لك میشود حداقل 6 ماه باید لیزر مو را به تعویق انداخت.
مصرف داروهای حاوی طلا: این داروها در بعضی بیماران رماتیسمی به كار می روند و نباید در این بیماران لیزر انجام داد.
سابقه بیماریهایی مثل لوپوس: اين بيماريها پوست را به نور حساس می كنند و بهتر است لیزر در آنها انجام نشود. هرچند كه هیچ مدركی دال بر صدمه به جنین در لیزر مو وجود ندارد اما بهتر است در بیماران باردار لیزر را به تعویق بیندازیم.
نظرات شما عزیزان:
